Amerikaanse singer-songwriter Brian Dunne verwierf in 2021 ineens grote bekendheid onder de Nederlandse rootsliefhebbers, toen Danny Vera zijn nummer ‘New Tattoo’ ontdekte en het vervolgens veelvuldig op de radio werd gedraaid. Niet veel later lanceerde hij hier ook zijn eerste album via Vera’s label Pressure Makes Diamonds en stond hij voor een bescheiden 17.000 man te spelen in de Ziggo Dome.
Dunne woont in New York, een stad die zijn talent heeft aangescherpt en zijn ambitie een extra zet heeft gegeven. Zijn eerste drie albums werden lovend ontvangen door critici als bijvoorbeeld Rolling Stone, en nu is daar dus Loser On The Ropes – een nieuwe plaat die draait om verlies en ontkenning, vertrouwen en geluk, verlossing en schaamte. Dat alles in een wereld die wordt geregeerd door blaaskaken en onzinverkopers die het leven doorkomen zonder ooit te worden onderworpen aan consequenties.
Grote thema’s, die Dunne op Loser On The Ropes aansnijdt door middel van sobere, gruizige nummers, vastbesloten om direct door te pakken naar de kern met een rauwe, ingetogen dichterlijkheid. Dunne’s grootste inspiratie is Bruce Springsteen en dat is te merken: het album is bedolven onder een warme, cinematografische mist en is ingekleurd met analoge synthesizers en galmende gitaren. Duidelijk het werk van een artiest die de wereld ziet voor wat het is, en weigert daar gedemotiveerd van te raken. Brian Dunne is een optimist die geobsedeerd is met falen – en bestaat er iets mooiers, of menselijker dan dat?
