Een voorstelling over de drijfveren van een heersende klasse in oorlogstijd Trojaanse oorlog: mythe. Val van Troje: feit. Waar beginnen verhalen en stoppen feiten?
Troje staat op het punt van omvallen. De toekomst van de stad wordt niet bepaald door het lot of de goden, maar door de Trojaanse elite: Koningin Hekabe neemt alleen genoegen met een overwinning en is bereid hier alles voor op te offeren. Andromache moet de troon veiligstellen voor haar zoon. En Cassandra gelooft dat zij de enige is die haar familie van zichzelf kan redden. Via hun machtspositie kan de bevoorrechte klasse zich een niveau van comfort en veiligheid veroorloven. Ondertussen staat het volk op het slagveld. Maar wat is patriottisme waard als het overwinnen van de oorlog hoofdzakelijk zorgt voor een bevoorrechte, gevestigde orde?
Mateusz over Huis van Troje: “Leven in een land dat niet actief in oorlog is, begint het grootste voorrecht te lijken dat je kunt hebben. Hoewel we weten dat volledige neutraliteit onhaalbaar is, dwingt de toegang tot realtime informatie en sociale media ons, naast de politieke koers van onze regeringen, om een standpunt in te nemen. Hoewel het directe gevaar voor ons leven misschien niet aanwezig is, kunnen we niet onverschillig blijven, vooral niet als we weten dat onschuldige mensen elders op de wereld nog steeds als ‘nevenschade’ worden beschouwd. Zij betalen met hun leven voor de beslissingen van politieke leiders en het internationale politieke schaakspel.
Deze voorstelling verkent het concept van geweld, onderzoekt hoe het wordt gepresenteerd en hoe die presentatie onze kijk erop beïnvloedt. Waarom vinden we dat bepaalde mensen meer bescherming verdienen dan anderen? Is het idee van een voortdurende strijd tussen iedereen een natuurlijke staat? Zou het weten van de uitkomst ons ontmoedigen om geweld te gebruiken?”